رضایت از زندگی و کیفیت زندگی در فرزندان طلاق

پژوهش حاضر به بررسی رضایت از زندگی و کیفیت زندگی در فرزندان طلاق می­پردازد. جامعه آماری پژوهش حاضر، کلیه دانش­­آموزان شهر تبریز بود. نمونه مورد مطالعه شامل40 نفر دانش­آموز بود که 20 نفر از آنها با والدین خود زندگی می­کردند و والدین 20 نفر دیگر آنها طلاق گرفته بودند. آنها به روش نمونه­گیری خوشه­ای تصادفی انتخاب شدند. طرح تحقیق پژوهش حاضر علی مقایسه­ای و ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه جمعیت­شناختی، رضایت از زندگی داینر و همکاران و مقیاس کوتاه کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت بود که توسط دانش­آموزان تکمیل گردید. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات حاصل از پژوهش، از روش تحلیل واریانس یک طرفه استفاده شد. نتایج حاصله از تجزیه و تحلیل داده­ها نشان داد که در متغیرهای رضایت اززندگی و کیفیت زندگی بین فرزندانی که والدین آنها از هم طلاق گرفتند و فرزندانی که با والدین خود زندگی می­کنند، تفاوت معنی­داری وجود دارد.